Τα τεχνικά προβλήματα του Άρη

Έχω πει πολλές φορές ότι δεν είμαστε προπονητές ούτε το παίζουμε ξερόλες. Αυτό δε μας απαγορεύει όμως να γράφουμε όσα βλέπουν τα ματάκια μας και όσα σκέφτεται το φτωχό μας το μυαλό...

Θα επιχειρήσω να κάνω λοιπόν μια ανάλυση στα τεχνικά θέματα του Άρη.

Πριν ξεκινήσω θέλω να ξεκαθαρίσω ότι κατά τη γνώμη μου θεωρώ τελευταίο υπαίτιο αυτού του φερόμενου θίασου που δίνει παραστάσεις κάθε Κυριακή τον Πολωνό προπονητή Μίχαλ Μπρόμπιερζ. Δεν έκανε αυτός προετοιμασία την ομάδα, δεν έκανε αυτός ρόστερ με 35 παίχτες, δεν έγιναν επί ημερών του μπάχαλο τα αποδυτήρια, δε φταίει αυτός που μειώθηκαν φέτος τα διαρκείας και δεν είναι αυτός που καθυστερεί τις πληρωμές των παιχτών του.

Για όλα τα παραπάνω φταίει κάτα κύριο λόγο η διοίκηση των κιτρίνων, η οποία είναι αυτό που λέμε "άμπαλη" και κατά δεύτερον ο τέως προπονητής Σάκης Τσιώλης, ο οποίος είχε (σχεδόν) όλες τις προϋποθέσεις για να πετύχει, αλλά φαίνεται ότι δεν άντεξε το ειδικό βάρος του Άρη. Κακός προπονητής δεν είναι, το δείχνει τώρα και στην Τρίπολη. Απλά έπαθε ότι ο Δώνης παλιότερα στην ΑΕΚ, ότι ο Παράσχος στον ΠΑΟΚ και ότι παθαίνουν όλοι οι προπονητές που είναι καλοί αλλά έχουν ταβάνι... Σε μικρότερο βαθμό φταίνε και κάποιοι άλλοι, όπως για παράδειγμα ο Αγαπητός Αμπελάς, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι αρχηγός ποδοσφαιρικού τμήματος και δεν τραβάει κανά αυτί, δε στριμώχνει κανέναν Καστίγιο στη γωνία να του πει δυο λογάκια κτλ.

Εκεί που ήθελα να εστιάσω όμως είναι στην σύσταση της ενδεκάδας και στον τρόπο ανάπτυξης (που λέει ο λόγος) που έχει επιλέξει ο Μίχαλ Μπρόμπιερζ.

Καταρχάς ο άξονας του Άρη είναι πολύ βαρύς και πολύ πολύ πολύ αργός. Οι δύο έγχρωμοι σέντερ μπακ (Σαγκαρέ και Ντίκο), οι δύο χαφ (Φατί και Τόχα) και ο Τσέζαρεκ ή ο Γιάκομπ που παίζουν μπροστά είναι πιο αργοί και από τον Φοιρό στα 58 του! Πόσο μάλλον όταν ο Πολωνός επιλέγει να ξεκινήσει στην ίδια ενδεκάδα και τον Τσέζαρεκ και τον Γιάκομπ, χωρίς να βγάλει κάποιον από τους άλλους 4 που προανέφερα. Με τέτοιο άξονα και μάλιστα χωρίς κανένας από αυτούς να είναι παίχτης διεισδυτικός ή με κάθετη πάσα, ανάπτυξη δε γίνεται να υπάρξει ούτε αν έχεις αντίπαλο ερασιτεχνική ομάδα.

Ποιος ήταν ομόφωνα ο καλύτερος παίχτης του περσινού Άρη και δεν έχανε παιχνίδι; Πιο ομόφωνα δε γίνεται! Ο Λαζαρίδης. Πού είναι ο Λαζαρίδης; Στον πάγκο. Γιατί; Έλα ντε! Σε όλη την προετοιμασία προοριζόταν για βασικός και τελικά έχασε τη θέση του από τον υπερεκτιμημένο Σαγκαρέ και τον μέτριο Ντίκο. Ο Σαγκαρέ που συζητήθηκε πολύ το καλοκαίρι φέρει ευθύνη (ή έστω μερίδιο ευθύνης) για τα μισά τουλάχιστον γκολ του Άρη. Ψάξτε όλα τα φετινά γκολ του Άρη και δείτε τις συνεχώς λάθος θέσεις του Αφρικανού.

Ποιος είναι ο μόνος παίχτης που μπορεί να δώσει λίγο περισσότερο ταχύτητα στο κέντρο των κιτρίνων; Ποιος μπορεί να δώσει 5 σωστές πάσεις και να βάλει και λίγο πάθος στο παιχνίδι; Αυτός που πέρυσι είχε πάει με την Εθνική στο mundial. Ναι, αυτός που σήμερα προπονείται μόνος του, επειδή δε λαϊκίζει για να γίνει αρεστός στους οπαδούς. Ο Σάκης Πρίττας. Εσείς πείτε αν θέλετε ότι ο Τόχα είναι καλύτερος από τον Πρίττα!

Ο πιο ποιοτικός όμως παίχτης των κιτρίνων (ίσως μαζί με τον Καστίγιο, ο οποίος όμως είναι πρώην ποδοσφαιριστής και μαζί με τον ασταθή και δύσκολο χαρακτήρα Νέτο) είναι ο Νάτσο Γκαρσία. Ιδιαίτερη περίπτωση, πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλά αξιόλογη καριέρα και μεγάλες εμφανίσεις με την Εθνική Βολιβίας. Είναι τραυματίας, αλλά πολύ αμφιβάλω κατά πόσο θα τον υπολογίζουν όταν επιστρέψει, αφού και το καλοκαίρι τον είχαν για διώξιμο.

Κατά την ταπεινή μου άποψη η ενδεκάδα του Άρη θα έπρεπε να ξεκινάει από Λαζαρίδη, Πρίττα και Νάτσο Γκαρσία. Για τις υπόλοιπες 8 θέσεις ας γίνεται μάχη. Δε νομίζω με Πρίττα και Λαζαρίδη βασικούς η συγκομιδή να ήταν τόσο φτωχή, καθώς εκτός των άλλων και οι δύο είναι ιδαίτερα φιλότιμοι ποδοσφαιριστές. Επίσης, θα μπορούσαν να πάρουν το περιβραχιόνιον και να παίξουν και κάποιον άλλο ρόλο στην ομάδα.

Μοναδική όαση στο παιχνίδι του Άρη είναι ο Ούμπιντες που είναι γρήγορος, διεισδυτικός και επικίνδυνος. Και όποτε θυμηθεί και ο Νέτο, ο οποίος έχει και καλά στημένα.

Ο Μίσελ είναι ένα αριστερό μπακ που όμοιό του στην Ελλάδα δε μπορούσαν να βρουν με τίποτα και έπρεπε να φέρουν Γάλλο!!
 
Ο Γιάκομπ μάλλον θέλει να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ καρτών, ενώ είναι μαλωμένος με τα δίχτυα από τον Ηρακλή ακόμα. Απορώ γιατί οι 3 νεαροί επιθετικοί του Άρη (Τριανταφυλλάκος, Κατίδης, το όνομα του τρίτου μου διαφεύγει) παραμένουν στην ομάδα, αφού θεωρούνται χειρότεροι και από τον Γιάκομπ και δεν παίρνουν ευκαιρίες.

Τον Καστίγιο κακώς τον πήραν και μάλιστα με πολύ ακριβό συμβόλαιο. Με το καλό δεν καταλαβαίνει. Ή τον κάνεις να παίξει με το άγριο ή τον στέλνεις από'κεί που'ρθε.

Ο Γιαννώτας κάτι λέει και καλώς παίρνει ευκαιρίες, αλλά δεν είναι αυτός που θα βγάλει τον Άρη από τις περιπέτειες αν τυχόν κινδυνέψει.

Ποιος θα φανταζόταν πριν λίγα χρόνια ότι ο Καπετάνος θα βρισκόταν να οργανώνει το παιχνίδι του Άρη; Τελικά, όπως αναμενόταν, έχει κι αυτός ταβάνι. Σαν τον μέντορά του, τον Τσιώλη.

Τελικά στον Άρη το καλοκαίρι μιλούσαν συνεχώς για ελληνοποίηση και φερόμενοι σαν τον Παπανδρέου, έκαναν ακριβώς το αντίθετο.
 
Πέραν όλων των άλλων, ο Μπρόμπιερζ δείχνει κάποιες φορές παντελώς ασόβαρος κι εκτός τόπου και χρόνου. Από το πρώτο του παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και ενώ είχε μόνο 2 μέρες στην Ελλάδα και δεν ήξερε τους παίχτες του, έκανε καραγκιοζηλίκια στον πάγκο και τάχα φώναζε και ζούσε το ματς. Επίσης, μετά την προχθεσινή τραγική εμφάνιση και το 0-0 με τον Παναιτωλικό δήλωσε ότι η ομάδα του ήταν επηρεασμένη από το γιορτινό κλίμα!!!!!

Όλα τα παραπάνω και φυσικά πολλοί διοικητικοί και εξωαγωνιστικοί λόγοι, τους οποίους προανέφερα, έχουν φτάσει τον Άρη να έχει 11 βαθμούς σε 12 παιχνίδια!  Ο Άρης νίκησε μόνο 2 φορές (η μία με τον Παναθηναϊκό ήταν απλά μια ευχάριστη έκλαμψη), σημείωσε 5 ισοπαλίες και έχασε 5 παιχνίδια. Έχει σημειώσει μόλις 9 γκολ και έχει δεχθεί 13 και αυτό λέει πολλά. 9 γκολ σε 12 αγώνες θυμίζουν άλλες εποχές...
                
Ευτυχώς που ο Άρης φέτος τράβηξε λαχείο με τον Βελλίδη στο τέρμα! Ο μικρός δείχνει μεγάλο θράσος και όσο μπόι του λείπει τόσο μαγκιά έχει. Κάνει πολύ καλές εμφανίσεις, δεν φταίει για κανένα από όλα τα φετινά γκολ του Άρη και αν έπαιζε στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό θα είχε ήδη κληθεί στην Εθνική. Αν ο Άρης είχε για αλλαγή του τραυματία Σηφάκη κανέναν τύπο σαν τον απίθανο περσινό Σκοπιανό μπορεί και να είχαμε κλάματα τον ερχόμενο Μάιο...

Ας είναι καλά η Δράμα που έχει κλείσει το ένα εισιτήριο για τα "σαλόνια" της Football League και ο Λεβαδειακός με την Κέρκυρα που επίσης παραπαίουν...