O... Όμηρος του ΠΑΟΚ και η νέα του καριέρα!

Η «Μηχανή του Χρόνου» υποδέχεται τον... Όμηρο Ιωσηφίδη, που έγινε Ομάρι Τετράτζε αρκετό καιρό πριν έρθει στον ΠΑΟΚ! Ο «δικέφαλος» του έδωσε την ευκαιρία να «αναστήσει» την καριέρα του και πλέον, ως προπονητής, δεν ξεχνά την Τούμπα!

Αθλητές που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν αφήσει το στίγμα τους, έχουν κάνει τον κόσμο να ασχοληθεί μαζί τους και να τους αναπολήσει, ακόμα κι αν δεν δικαίωσαν ποτέ τη φήμη τους, επανεμφανίζονται στη «Μηχανή του Χρόνου». Το gazzetta.gr εντοπίζει τα βήματά τους, ακολουθεί την πορεία τους και βρίσκει τις... νέες ασχολίες τους!

   

Όμηρος Ιωσηφίδης!

Όχι, δεν πρόκειται περί... ελληνοποίησης. Το «Όμηρος Ιωσηφίδης» ήταν το πραγματικό όνομα του πιτσιρικά από τη Γεωργία, ο οποίος, από μικρός, επέλεξε να ακολουθήσει το δρόμο της μπάλας, σε αντίθεση με τη μάνα του που τον έστελνε στο ωδείο για να μάθει ακορντεόν! Ωστόσο, οι γονείς του πείστηκαν, παρότι η ασθενική σωματοδομή του δεν τους γέμιζε το μάτι και τον έγραψαν στις ακαδημίες της Αβάζα, όπου επικεφαλής ήταν ο θρυλικός Μιχαήλ Μέσχι, ο οποίος είχε επονομαστεί ως «Γεωργιανός Γκαρίντσα» και είχε γράψει τη δική του ιστορία στο ποδόσφαιρο της Σοβιετικής Ένωσης τη δεκαετία του 60'. Μάλιστα, έχει δώσει και το γήπεδό του στο μεγαλύτερο στάδιο της Τιφλίδας, εκεί όπου παίζει και η Εθνική ομάδα.

  

Το 1987, ο... Όμηρος πήρε μεταγραφή για την αγαπημένη του Ντιναμό Τιφλίδας, η οποία ουσιαστικά τον έκανε να αγαπήσει το ποδόσφαιρο. Από μικρό παιδί ο πατέρας του τον έπαιρνε μαζί στο γήπεδο και η μπάλα δεν άργησε να του γίνει εμμονή! Χρειάστηκε μόλις δύο μήνες για να «εντοπιστεί» από την ομάδα Νέων της Σοβιετικής Ένωσης, με την οποία το 1988 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ευρώπης. Την ίδια χρονιά, καλείται και στον στρατό, ωστόσο η ομάδα φροντίζει να τον κρατά εκτός στρατοπέδου για να αφιερώνεται στο ποδόσφαιρο. Ένα χρόνο μετά, η πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση θα οδηγούταν στο μαρασμό...

   

   

Και εγένετο Τετράτζε!

Στα περισσότερα κρατίδια που βρίσκονταν πίσω από το «σιδηρούν παραπέτασμα»,η πτώση του σοσιαλισμού συνέπεσε με μία έξαρση του εθνικισμού. Σε πολλούς τομείς προσπάθησαν να επιστρέψουν στις παραδόσεις που υπήρχαν προ Σοβιετικής Ένωσης και η Γεωργία δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Έτσι, ο πρόεδρος της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Νοντάρια Αχαλκάτσι, κάλεσε τον Ιωσηφίδη και του ζήτησε να αλλάξει όνομα, αλλιώς θα του... έκοβε τη μπάλα! Ο θείος του ήταν εκείνος που τον ώθησε στην απόφαση: «Αν δεν θέλετε το παιδί σας να ζει όπως κι εσείς θα πρέπει να αλλάξει όνομα», είπε στους γονείς του. Το Όμηρος έγινε... Ομάρι και ο πιτσιρικάς πήρε το Τετράτζε από τη γιαγιά του. Με τη διάσπαση, ο Τετράτζε επέλεξε την Εθνική ομάδα της Ρωσίας, η οποία είχε τι δικαίωμα να τον εντάξει στο δυναμικό της, καθώς δεν είδε τη Γεωργία να ενδιαφέρεται. Με την «Αρκούδα» έκανε 37 εμφανίσεις.

  

Οι αποτυχημένες προσπάθειες

Ο Τετράτζε ήρθε στην Ελλάδα για τον ΠΑΟΚ, ωστόσο είχαν προηγηθεί κι άλλες, ανεπιτυχείς προσπάθειες απόκτησής του. Αρχικά, ο Όλεγκ Μπλαχίν προσπάθησε να τον πάρει στον Ολυμπιακό και στη συνέχεια στον ΠΑΟΚ, ενώ το 1996 είχε μπει στο στόχαστρο και του Ντούσαν Μπάγεβιτς.  Η πρώην σύζυγος του Μπλαχίν είχε πάει μάλιστα αυτοπροσώπως να τον συναντήσει για να τον πείσει να πάει στον Ολυμπιακό, ωστόσο η διοίκηση της Ντιναμό μπλόκαρε τη μεταγραφή, ενώ έκανε το ίδιο και όταν τον προσέγγισε ως τεχνικός του ΠΑΟΚ. Το 1996, με τον Μπόρις Γέλτσιν να σπάει το εμπάργκο της Γιουγκοσλαβίας, ο Ντούσκο παρακολούθησε την αναμέτρηση των πλάβι με τη Ρωσία, στην οποία αγωνίστηκε ο Τετράτζε. Αμέσως τον προσέγγισε, ωστόσο ο τότε τεχνικός του στην Αλάνια Βλαντικαβκάζ, Βαλέρι Γκαζάεφ, του μπλόκαρε τη μεταγραφή, θέλοντας να τον στείλει στο Καμπιονάτο.

   

   

Το όνειρο που έγινε εφιάλτης

Ο προπονητής του δικαιώθηκε και το 1997 έκανε το βήμα για τη Ρόμα! Προηγουμένως, είχε περάσει από την Ματσχάλι Οζουργκέτι ή Ιμπέρι Τιφλίδας και στη συνέχεια έκανε το βήμα για τη Ντιναμό Μόσχας. Ως παίκτης της αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 1994 και με προπονητή τον Γκαζάεφ, τον οποίο είχε και στην Ντιναμό, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ρωσίας με την Αλάνια Βλαντικαβκάζ, ενώ έπαιξε και στο Euro 96.

Πήγε στους Τζιαλορόσι με πολλές ελπίδες, όμως, κατάφερε να κάνει μόλις 15 ματς. Κι αυτό γιατί τον Απρίλιο του 1997 υπέστη ρήξη χιαστών και μηνίσκου στην αναμέτρηση της Ρωσίας με το Λουξεμβούργο. Τα επόμενα χρόνια ήταν μαρτυρικά. Έκανε τρεις επεμβάσεις για να επιστρέψει, ώσπου αναγκάστηκε να ζητήσει ο ίδιος από τον Ζντένεκ Ζέμαν να τον αφήσει να φύγει από τη Ρόμα, προκειμένου να κάνει νέα αρχή. Για τον ίδιο, το πρόβλημα ήταν οι γιατροί και η αποθεραπεία που αναγκαζόταν να ακολουθεί. Βρήκε δικό του γιατρό και με τη διαρκή στήριξη της συζύγου του, κατάφερε να επιστρέψει στα γήπεδα με τη φανέλα του ΠΑΟΚ!

   

Το ρίσκο του Μπατατούδη

Στον πάγκο του «δικέφαλου» προπονητής τότε ήταν ο Ολλανδός Άνρι Χάαν, ο οποίος είχε επιστρέψει, αντικαθιστώντας τον Άγγελο Αναστασιάδη. Ωστόσο, τον παίκτη εντόπισε ο Γιώργος Μπατατούδης, κάτι που άλλωστε έχει αναγνωρίσει και ο ίδιος με παλιότερη συνέντευξή του στο «Βήμα». «Όταν κλείναμε τη συμφωνία προερχόμουν από σοβαρό τραυματισμό, όλοι του έλεγαν ότι ακόμη είμαι τραυματίας και άδικα με παίρνει στον ΠΑΟΚ, αλλά εκείνος πήρε το ρίσκο. Νομίζω ότι του έχω ανταποδώσει αυτή την εμπιστοσύνη. Θεωρώ ότι αυτά που πίστευε ότι μπορώ να δώσω τα έχω προσφέρει στην ομάδα». Στον δικέφαλο έπαιξε για δύο σεζόν και... κάτι, έχοντας ξαναβρεί τον καλό του εαυτό  και βγάζοντας πάθος και ποιότητα στο γήπεδο. Έπαιξε 27 φορές στο Πρωτάθλημα το 1999-00, 22 το 2000-01 έχοντας και δύο γκολ, ενώ πρόλαβε να κάνει πέντε ματς την επόμενη, η οποία ήταν και η τελευταία του. Την ίδια περίοδο υπηρέτησε και τρεις μήνες στον ελληνικό στρατό! Υπήρξε η φήμη ότι θέλει να αλλάξει ξανά το επίθετό του, ωστόσο τελικά προτίμησε να κρατήσει το όνομα με το οποίο έκανε καριέρα.

Εκείνη την περίοδο, στους παίκτες οφείλονταν χρήματα, ενώ σύμφωνα με κάποια ρεπορτάζ ο ομογενής άσος είχε επεισόδιο με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς που είχε αναλάβει. Το καλοκαίρι της τελευταίας του χρονιάς, του είχε προταθεί νέο, διετές συμβόλαιο, ωστόσο τελικά αποχώρησε κάνοντας προσφυγή. Έφυγε πάντως έχοντας κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδας στη Φιλαδέλφεια, όπου η ομάδα του κέρδισε 4-2 τον Ολυμπιακό! Επέστρεψε στην Αλάνια, έκανε μια γεμάτη χρονιά στην Ανζί το 2003 και την περίοδο 2004-05 έκλεισε την καριέρα του στη ρωσική Κρίλια Σοβέτοβ Σαμάρα.

   

   

Προδιαγεγραμμένο το μέλλον του!

Όσο ακόμα έπαιζε στον ΠΑΟΚ, ο Τετράτζε ήξερε τι θα κάνει όταν θα κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Σπούδαζε δι' αλληλογραφίας σε σχολή προπονητών της Μόσχας, στην οποία πήγαινε για μία βδομάδα δύο φορές το χρόνο. Το έκανε αυτό για τρία χρόνια και πριν ακόμα σταματήσει το ποδόσφαιρο, ξεκίνησε τη δουλειά στους πάγκους, καθώς το 2003 ήταν και βοηθός προπονητή στην Ανζί! Δύο χρόνια μετά το τέλος της καριέρας του, επέστρεψε στην ομάδα του Νταγκεστάν, στην οποία έμεινε για τρία χρόνια. Την οδήγησε στην πρώτη κατηγορία του ρωσικού πρωταθλήματος έπειτα από οκτώ χρόνια, πήρε τον τίτλο του καλύτερου προπονητή της δεύτερης κατηγορίας ωστόσο το Μάρτιο του 2010 θεώρησε ότι ο κύκλος του έκλεισε. Υπέβαλλε την παραίτησή του από την Ανζί αμέσως μετά την πρεμιέρα του πρωταθλήματος και σύμφωνα με τα όσα τόνισε, το έκανε λόγω της ψυχολογικής κόπωσης. «Είμαι πολύ κουρασμένος ψυχολογικά. Μου λείπει η γυναίκα μου και η κόρη μου», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά. 

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, ο ΠΑΟΚ κλήθηκε να αντιμετωπίσει σε φιλικό την Ανζί, με την ιστοσελίδα της ομάδας να του κάνει ιδιαίτερη αναφορά! Ο Τετράτζε έκανε ένα πέρασμα από τη Βόλγα, την οποία οδήγησε στη δεύτερη θέση της της Β' κατηγορίας στη Ρωσία και το 2012 ανέλαβε την Χίμκι. Αποτέλεσε αντικαταστάτη του Αλεξάντρ Ταρκάνοφ, ωστόσο δεν κατάφερε να διορθώσει τα κακώς κείμενα και απολύθηκε μετά από μόλις μία νίκη σε 12 παιχνίδια. Τελικά, η ομάδα του υποβιβάστηκε.

  

   

Το βήμα για το Καζακστάν

Έπειτα από αρκετά χρόνια στους πάγκους της Ρωσίας,  αποφάσισε να κάνει το βήμα για το Καζακστάν. Ανέλαβε μια ομάδα σε ιδιαίτερη κατάσταση. Η Ζετίσου είχε φτάσει μέχρι τη δεύτερη θέση της βαθμολογίας πριν από δύο χρόνια, ωστόσο ταλανίζεται από οικονομικά προβλήματα και πέρσι έφτασε μια ανάσα από τον υποβιβασμό! Φέτος, τερμάτισε στη 10η θέση της κανονικής περιόδου και δίνει σκληρή μάχη για τη σωτηρία της στα πλέι άουτ του πρωταθλήματος. Έχει ακόμα τρία ματς για να καταφέρει κι αν δεν το κάνει, το μέλλον του Τετράτζε είναι αβέβαιο. Το σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσει να αγωνίζεται στους πάγκους με το ίδιο πάθος που το έκανε στα γήπεδα και μένει να δούμε αν θα τον δούμε κάποια στιγμή να το κάνει και στην Ελλάδα!

   

    

Οι σχέσεις με ΠΑΟΚ

Ο Τετράτζε καλείται συχνά-πυκνά να καταθέσει την άποψή του πριν από παιχνίδια του ΠΑΟΚ με ομάδες από το πρώην ανατολικό μπλοκ. Φέτος, το έκανε για το ματς με την Σαχτιόρ Καραγκαντί. Σε κάθε ευκαιρία πλέκει το εγκώμιο των οπαδών του ΠΑΟΚ, ενώ μίλησε με τα καλύτερα λόγια και για τον Ιβάν Σαββίδη, τον οποίο γνώριζε από τον καιρό που ήταν πρόεδρος στη Ροστόφ. Υποστήριξε μάλιστα ότι ο ιδιοκτήτης του δικέφαλου έχει στόχο να κάνει την ομάδα ένα κορυφαίο κλαμπ!

Θάνος Σαρρής
Πηγή: gazzetta.gr